[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Fotografia od A do Z Obiektyw stałoogniskowy
18 marca 2011, 09:25
Przedstawiamy słownik terminów fotograficznych: Fotografia od A do Z. Słownik przeprowadzi Czytelników przez najważniejsze pojęcia, pozwoli poznać i uzupełnić wiedzę z zakresu fotografii oraz jej praktyczne wykorzystania.
Dziś hasło: Obiektyw stałoogniskowy. Zapraszamy do lektury.
Obiektyw stałoogniskowy – rodzaj , którego ma stałą, niezmienną wartość.
Reklama
– stałoogniskowy obiektyw standardowy produkowany w wersjach z mocowaniami do najpopularniejszych .
stałoogniskowy charakteryzuje się mniejszą ilością soczewek oraz prostszą budową od konstrukcji . Dzięki temu jakość uzyskiwanego obrazu jest wyższa, a poziom wad optycznych (aberracji) niższy niż w "zoomach" wyprodukowanych z tych samych materiałów i w podobnej technologii. Dodatkowo, konstrukcje stałoogniskowe charakteryzują się większą jasnością.
portretowy
Początkowo, obiektywy stałoogniskowe były jedyną dostępną formą optyki dla aparatów fotograficznych. Z czasem zaczęto uzupełniać je o rożnego rodzaju nasadki, konwertery i dodatkowe soczewki, aby zmieniać ich właściwości. Odzwierciedla to angielska nazwa "prime lens" (główny ), którą nadano obiektywom stałoogniskowym we wczesnym okresie rozwoju fotografii.
– jasny, stałoogniskowy przeznaczony dla lustrzanek Sony.
Pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku pojawiły się pierwsze przeznaczone do małoobrazkowych. Charakteryzowały się one niskimi osiągami optycznymi, oferowały jednak ogromną elastyczność w operowaniu sprzętem fotograficznym oraz poprawiały komfort użytkowania.
Z czasem "zoomy" zdominowały rynek fotograficzny i stały się podstawową, a często nawet jedyną możliwą optyką dla aparatów amatorskich. W fotografii profesjonalnej, na równi z optyką o zmiennej , wykorzystywane są jednak stałoogniskowe, które często doceniają również zaawansowani fotoamatorzy. Ponadto, innym obszarem wykorzystania o stałej są aparaty wbudowane w telefonach komórkowych, gdzie niewielka ilość miejsca ogranicza inne rozwiązania.
– wyjątkowo jasny obiektyw standardowy dla systemu Mikro Cztery Trzecie.
stałoogniskowy można zaprojektować dla praktycznie dowolnej ogniskowej, jednak pewne wartości wybierane są przez producentów zdecydowanie częściej, gdyż zakorzeniły się w tradycji fotograficznej. Przede wszystkim jest to 50 mm – uznawana za standardową dla formatu małoobrazkowego (36 x 24 mm). Na rynku istnieje również duży wybór 85, 105 i 135 mm, które znajdują zastosowanie w fotografii portretowej oraz długoogniskowych 200, 300, 400 i 600 mm. Coraz większą popularność zyskują o 35 mm, które uchodzą za standardowe dla matryc o rozmiarze APS-C. Z często spotykanych modeli wymienić można ponadto 28, 24 i 20 mm oraz rybie oko 16 mm.
– przykład obiektywu standardowego dla matryc formatu DX (APS-C).
Na pytanie, który rodzaj jest lepszy: czy stałoogniskowy? – nie ma odpowiedzi. Jedne i drugie mają swoich zwolenników i przeciwników, inaczej też sprawdzają się w różnych zastosowaniach. "Zoomy" są szczególnie przydatne w dynamicznej fotografii, gdzie liczy się każda sekunda, a możliwość szybkiego powiększenia i oddalenia obrazu jest nieoceniona. Z kolei stałoogniskowe wymagają od użytkownika częstych zmian położenia, podchodzenia i oddalania się od fotografowanego obiektu, w zamian oferują jednak, oprócz lepszej rozdzielczości i jakości optycznej, również większe wartości . Dzięki temu możliwe jest uzyskanie mniejszej głębi ostrości, a także stosowanie krótszych czasów lub niższych . Z tych właśnie powodów stałoogniskowe bardzo często stosowane są w fotografii portretowej oraz w słabych warunkach oświetleniowych.
Autor: Tomasz Waryszak
[ Pobierz całość w formacie PDF ]