[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Scenariusz przedszkolnych zajęć dydaktyczno - wychowawczych
Prowadząca: Karolina Dybalska
Grupa: 5-latków
Temat kompleksowy: Życie i twórczość Fryderyka Chopina.
Temat zajęć: Fryderyk Chopin w poezji dziecięcej.
Cele ogólne:
§ zapoznanie z polskimi utworami poetyckimi;
§ przekazanie wiedzy na temat Międzynarodowego Koncertu Chopinowskiego;
§ kształtowanie umiejętności słuchania muzyki poważnej;
§ kształtowanie wyobraźni muzycznej poprzez improwizację ruchową i plastyczną;
§ uwrażliwienie uczniów na zmiany dynamiczne, rytmiczne i melodyczne;
§ rozwijanie koncentracji uwagi oraz umiejętności reagowania na sygnał.
Cele operacyjne (dziecko):
bierze aktywny udział w zabawach ruchowych;
swobodnie wypowiada się na podany temat;
odpowiada na pytania dotyczące przeczytanych wierszy;
uczestniczy w prostych inscenizacjach wierszy;
udziela podstawowych informacji na temat Międzynarodowego Koncertu Chopinowskiego;
dostosowuje ruchy ciała do słyszanej muzyki;
opowiada o swoich wyobrażeniach;
poprawnie reaguje na określone przez prowadzącego sygnały;
estetycznie i dokładnie wykonuje pracę plastyczną;
wykonuje zadania zgodnie z poleceniem.
Środki dydaktyczne:
wiersze W. Chotomskiej: „Dwa fortepiany” i „Koncert”;
dwa stoliki/ławki oraz krzesełka dla każdego uczestnika zajęć;
kartki z bloku rysunkowego, niebieska farba, cienki pędzel dla każdego dziecka;
odtwarzacz płyt CD;
płyta CD z nagraniami utworów Fryderyka Chopina:
® Polonez B-dur op. posth;
® Nokturn Es-dur Op. 9 Nr 2.
Forma organizacji pracy: działalność zbiorowa, grupowa i indywidualna.
Metody pracy: słowne (np. wypowiedzi na temat wierszy), czynne (np. improwizacje muzyczno – plastyczne).
Przebieg zajęcia:
1. Czynności wstępne: przygotowanie odtwarzacza płyt CD, usadzenie dzieci w półkolu.
2. Zabawa powitalna „Powitanie różnymi częściami ciała”:
Dzieci kolejno podchodzą do siebie, wypowiadają swoje imiona i dotykają się różnymi częściami ciała zgodnie z instrukcją prowadzącego np. Witamy się palcami, łokciami, kolanami, uszami, nosami, plecami, czołami itp.
3. Zabawa paluszkowa:
Po fali, po fali, po fali rybka pływała.
Do góry wyskoczyła, ogonkiem zamachała i w głębiny się schowała.
Tam drugą rybkę spotkała.
Po fali, po fali, po fali rybki pływały.
Do góry wyskoczyły, ogonkami zamachały i w głębiny się schowały.
Tam fale ich wiersze czytały.
4. Omówienie wiersza W. Chotomskiej „Dwa fortepiany”:
§ Chciałabym Wam przeczytać wiersz opowiadający o pewnym niezwykłym spotkaniu. Wysłuchajcie go bardzo uważnie. – odczytanie wiersza przez prowadzącego zajęcia:
W. Chotomska „ Dwa fortepiany”Wczorajna szosie E-8,
o godzinie piątej nad ranem,
spotkał się jeden koncertowy fortepian
z drugim koncertowym fortepianem.
Każdy z nich jechał na trzech kółkach,
każdy przyciskał dwa pedały
i w czasie jazdy tak ze sobą
te fortepiany rozmawiały:
- Dzień dobry!
- Witam mistrza.
- Co słychać?
- Wszystko gra.
- Pan dokąd?
- Ja na koncert.
- Tak samo jak i ja.
Przepraszam za ciekawość -
jeżeli pan pozwoli,
gdzie pan dziś koncertuje?
- Ja? W Żelazowej Woli.
- To dziwne...
- Co takiego?
- Nie wszystko jednak gra,
bo w Żelazowej Woli
wystąpić miałem ja.
- A ja tam będę pierwszy!
- Przepraszam, że się wtrącę-
ćwiczyłem przez pół wieku,
a pan przez dwa miesiące.
Pan ma poważne braki,
pan się powinien szkolić,
a pan na występ jedzie
do Żelazowej Woli.
To zaszczyt grać w tym miejscu.
Po świecie wciąż się włóczę,
a dzisiaj przed koncertem
znów tremę mam jak uczeń...
- Przepraszam...
- Pan odchodzi?
- Posłucham pańskich rad,
Pan zagra tutaj dzisiaj,
a ja - za kilka lat...
§ rozmowa na temat wysłuchanego wiersza:
- O czyim spotkaniu opowiada przeczytany przeze mnie wiersz? Czy te fortepiany były, według Was, w tym samym wieku?
- Gdzie jechali bohaterowie wiersza? W jakim celu jechali do Żelazowej Woli? Jak myślicie, dlaczego właśnie tam miał odbyć się koncert?
- Dlaczego starszy fortepian nie zgadzał się, aby młodszy zagrał koncert w Żelazowej Woli?
- Jak myślicie, czy każdy jest w stanie zagrać któryś z utworów skomponowanych przez F. Chopina?
§ prosta inscenizacja wysłuchanego utworu:
- Gdybyśmy chcieli zorganizować krótkie przedstawienie, podczas którego zaprezentujemy ten wiersz, jakie rekwizyty byłyby nam potrzebne?
- Z czego moglibyśmy zrobić dwa fortepiany?
- ustawienie naprzeciwko siebie dwóch stolików oraz krzesełek odgrywających role fortepianów; dwukrotne odczytanie wiersza z podziałem na role przez dwie osoby dorosłe; w tym czasie dzieci naśladują ruchem grę na fortepianie oraz nucą wybraną przez siebie melodię.
5. Zabawa muzyczno – ruchowa „Lustra”:
Dzieci dobierają się w dowolne pary i stają naprzeciw siebie. Podczas słuchania muzyki (Polonez B-dur op. posth) jedna osoba z pary wykonuje dowolne, ale powolne ruchy w rytm melodii. Zadaniem partnera jest wykonywanie tych ruchów, jakby w lustrzanym odbiciu. Po krótkiej zabawie następuje zamiana ról. Zaleca się, aby zmian dokonywano kilkakrotnie podczas trwania utworu. Po zabawie należy porozmawiać z dziećmi o ich odczuciach i problemach, jakie napotkały.
6. Omówienie wiersza W. Chotomskiej „Koncert”:
§ Przyszła pora, abyście zapoznali się z drugim wierszem, który dziś dla Was przygotowałam. Opowiada on o pewnym wydarzeniu, które wydarzyło się na lotnisku w Okęciu. Słyszeliście już kiedyś nazwę Okęcie? – krótka rozmowa na temat lotniska;
§ odczytanie wiersza przez prowadzącego zajęcia:
Wanda Chotomska „Koncert”
Wczoraj wieczorem znajomy pilot
zadzwonił do mnie prosto z Okęcia.
- Wiesz, co się stało tutaj przed chwilą?
- Gdzie?
- Na lotnisku.
- Nie mam pojęcia.
- No więc posłuchaj, wszedłem na wieżę,
patrzę uważnie, wzrok w niebo wlepiam,
patrzę i własnym oczom nie wierzę,
bo wśród obłoków widzę fortepian.
- Co, co takiego?
- Fortepian widzę.
Buja w obłokach, po niebie leci,
skrzydła rozwinął i już ląduje,
a za nim zaraz drugi i trzeci.
Leci wiadomość przez megafony:
- Fortepian z Tokio! Z Moskwy! Z Lizbony!
Wylądował fortepian z Hawany,
za chwilę wylądują następne fortepiany!
Fortepian z Rzymu, z Oslo, z Paryża,
z Nowej Zelandii, z Grecji, ze Stanów-
na własnych skrzydłach wszystkie leciały
i przyleciało sto fortepianów.
Całe lotnisko teraz wygląda
jak jedna wielka muzyczna scena.
-A gdzie piloci?
- Przy fortepianach
i wszyscy grają koncert Chopina!
§ rozmowa na temat wysłuchanego wiersza:
- Co niezwykłego wydarzyło się na lotnisku?
- Czy pamiętacie skąd przyleciały poszczególne fortepiany?
- Czemu, Waszym zdaniem, do Warszawy przyleciało tyle fortepianów? – krótka rozmowa na temat Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego;
§ prosta inscenizacja wysłuchanego wiersza:
- Czy macie ochotę przenieść się w wyobraźni na lotnisko? Chciałabym, abyście wcielili się w role fortepianów z różnych państw świata. – przydzielenie ról dzieciom (wybrane 5-latki są fortepianami z poszczególnych państw);
- ustawienie krzesełek na dywanie (dla każdego dziecka); prowadzący odczytuje treść wiersza, a w tym czasie przedszkolaki naśladują ruchem lot samolotu; kto usłyszy, że jego „samolot” ląduje siada na wybranym przez siebie krzesełku; na zakończenie wiersza wszyscy naśladują grę na fortepianie.
7. Improwizacja plastyczna do słuchanej muzyki F. Chopina (praca przy stolikach):
§ wysłuchanie utworu Nokturn Es-dur Op. 9 Nr 2 (dzieci mogą mieć zamknięte oczy);
§ krótka rozmowa na temat wyobrażeń, jakie stworzyli słuchając muzyki;
§ za pomocą przygotowanych materiałów plastycznych dzieci wykonują rysunek obrazujący słyszaną muzykę.
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]