[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Fryderyk Franciszek Chopin
(ur. 22 lutego 1810 w Żelazowej Woli, zm. 17 października 1849 w Paryżu)
– polski kompozytor i pianista.
Jest uważany za najwybitniejszego polskiego kompozytora, a także za wybitnego pianistę i czołowego przedstawiciela muzyki okresu romantyzmu na świecie. Nazywany bywa poetą fortepianu. Choć należy do najchętniej granych kompozytorów muzyki fortepianowej, jego dzieła wymagają od wykonawcy znakomitego warsztatu i wirtuozerii. U źródeł jego twórczości leżała wielka wrażliwość artystyczna oraz umiejętność czerpania wzorców z polskiej muzyki ludowej.
Kalendarium:
1810 – narodziny Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli
1817 – pierwsza próba kompozytorska w wieku 7 lat
1818 – pierwszy występ estradowy
1823 – rozpoczęcie nauki kompozycji u Elsnera
1826 – studia w Szkole Głównej Muzyki
1829 – wizyta w Wiedniu
1830 – ostateczne opuszczenie Polski
1831 – przyjazd do Paryża
1835 – zaręczyny z Marią Wodzińską (Walc As-dur)
1836 – spotkanie z George Sand
1837 – zerwanie z Wodzińską
1838 – związek z George Sand, wyjazd na Majorkę, praca nad 24 Preludiami
1839 – powrót do Francji, powstaje Sonata b-moll
1844 – umiera ojciec Chopina
1845 – kłótnie z George i choroba Fryderyka nasilają się
1847 – zerwanie z George
1848 – wyjazd z Jane Stirling do Anglii i Szkocji
1849 – śmierć w Paryżu
Dorobek twórczy i styl:
Chopin do dziś uważany jest za największego kompozytora polskiego. Gdy gazety pisały, że jak z Mozarta Niemcy, tak z Chopina Polacy będą dumni, Chopin nazywał to nonsensem. Z tej przyczyny Paderewski uważał, że Chopin naprawdę nie zdawał sobie sprawy ze swojej wielkości. Za geniuszy muzyki uważał Chopin Mozarta i Bacha. Jego ballady F-dur i g-moll skomponowane zostały wedle samego kompozytora na temat "Jeziora Świteź" i "Świtezianki" Mickiewicza. Od początku komponowania w wieku 7 lat Chopin inspirował się niemal wyłącznie tematami polskimi. Szczególnie zajmowały go polskie tańce ludowe – mazurki, oberki, polonezy i kujawiaki, których elementy zawarł w słynnych polonezach i mazurkach. Ze względu szczególnie na te dzieła niektórzy krytycy jego muzyki uważali, że stworzył nieznaną w romantyzmie melodykę. Sam Chopin mówił, że przy graniu mazurków ważne jest tempo rubato, którego miał być twórcą. Nie ma jednak definicji tego tempa, ani rzetelnego przykładu. Wedle słynnych pianistów i znawców muzyki Chopina za najodpowiedniejszą metodę gry Chopina uważają tak zwaną "metodę Chopina" prof. Harry'ego Neuhausa.
W sprawie polskości jego muzyki nie ma żadnych wątpliwości. Ignacy Jan Paderewski powiedział w setną rocznicę urodzin Chopina: "(...) Zabraniano nam Słowackiego, Krasińskiego, Mickiewicza. Nie zabroniono nam Chopina. A jednak w Chopinie tkwi wszystko, czego nam wzbraniano: barwne kontusze, pasy złotem lite, posępne czamarki, krakowskie rogatywki, szlacheckich brzęk szabel, naszych kos chłopskich połyski, jęk piersi zranionej, bunt spętanego ducha, krzyże cmentarne, przydrożne wiejskie kościółki, modlitwy serc stroskanych, niewoli ból, wolności żal, tyranów przekleństwo i zwycięstwa radosna pieśń (...)". Chopin uważany jest również za twórcę etiudy romantycznej, czym przełamał dość rozpowszechnioną przed nim opinię, że etiuda to utwór wyłącznie techniczny, przeznaczony dla ćwiczenia palców. Fryderykowi tuż przed śmiercią wykonano odlew lewej dłoni, co miało symbolizować, że jako jeden z pierwszych kompozytorów postawił ogromny nacisk na technikę gry lewej ręki.
Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina:
Od 1927 w Warszawie odbywa się Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina, najstarszy na świecie monograficzny konkurs muzyczny, którego twórcą był Jerzy Żurawlew.
Odbywają się także festiwale muzyki Chopina w Valldemossie, Genewie, Dusznikach, Paryżu, Gandawie i innych.
Do największych wykonawców muzyki Chopina należą: Ignacy Jan Paderewski, Moriz Rosenthal, Alfred Cortot, Ignaz Friedman, Raul Koczalski, Artur Rubinstein, Mieczysław Horszowski, Henryk Sztompka, Claudio Arrau, Vladimir Horowitz, Władysław Szpilman, Jan Ekier, Witold Małcużyński, Dinu Lipatti, Halina Czerny-Stefańska, Regina Smendzianka, Adam Harasiewicz, Vladimir Ashkenazy, Martha Argerich, Maurizio Pollini, Murray Perahia, Krystian Zimerman, Janusz Olejniczak, Evgeny Kissin, Rafał Blechacz.
Jan Ekier był redaktorem naczelnym pomnikowego wydania fonograficznego dzieł wszystkich Chopina, w nagraniu których udział wzięli najlepsi polscy pianiści XX wieku (nagrań dokonano w latach 50. i 60.).
3
[ Pobierz całość w formacie PDF ]